机读格式显示(MARC)
- 000 01689cam0 2200313 450
- 010 __ |a 978-7-5203-3474-7 |d CNY88.00
- 099 __ |a CAL 012019025068
- 100 __ |a 20181204d2018 ekmy0chiy50 ea
- 200 1_ |a 汉魏南北朝道教身体哲学思想研究 |A han wei nan bei chao dao jiao shen ti zhe xue si xiang yan jiu |f 杨普春著
- 210 __ |a 北京 |c 中国社会科学出版社 |d 2018
- 330 __ |a 在“根身”的宇宙论和“反身”的认识论支撑下,道教的伦理观乃是一种典型的“躬身主义”的伦理观。修身、修心、修道,和合于身体实践过程中,“行善成德以至于道”,“善”之本在“行善”,“德”之成在“积善”,“道”之显则在于“德”之“养”,由此而完成了道教作为“养生伦理”的价值实现进路。 “德”者,“得”也,离开了德的约束和德性的养成,修道养生变成为虚妄不真的假修行。因此,道教伦理思想下所涵盖的“德”的价值指向既是体道的内容,又是证道的途径和方法。在此一理论视野中,道德理想——修真成仙——植立于现实的生活中,如此一来所形成的世界图景与生活图景合二为一,个体修行与生活伦理、神仙世界与生活世界相互交融,小身与大身、道之体与术之用借由此而水乳交融的汇合在一起。它使修道的过程饱含着一种诗意情怀,渗透着一种生活情节,使道教修行即便在艰苦的生活中也能散发出一种身体的神性光辉。
- 606 0_ |a 道教 |A dao jiao |x 身体 |x 哲学 |x 研究 |y 中国 |z 汉代-魏晋南北朝时代
- 606 0_ |a 道家 |A dao jia |x 身体 |x 哲学 |x 研究
- 701 _0 |a 杨普春, |A yang pu chun |f 1979- |4 著
- 801 _0 |a CN |b HYSYL |c 20190313
- 801 _2 |a CN |b PUL |c 20191126
- 905 __ |a JHUD |d B959.2/51